Deze wandeling volgt het kanaal in Scheveningen en op de terugweg doen we parken aan en lopen door Scheveningse straten. Het Kanaal is in de periode 1825 tot 1862 gegraven. De toenmalige Burgemeester van Den Haag, Copes van Cattenburg, was de grote promotor; hij droomde van een Kanaal dat Den Haag de status van zeehaven moest brengen zoals dat ook in Amsterdam ging gebeuren door het graven van het Noordhollands Kanaal naar Den Helder. Na een vliegende start kreeg het Haagse project te kampen met tegenwerking en verzet. Aanvankelijk was voorzien dat het kanaal moest eindigen in een haven op de plaats van het huidige Kurhaus. In 1825 was het graven gevorderd tot de Waalsdorperweg toen de Haagse jurist Iman Pauw zijn verzet tegen de aantasting van zijn vogeltuin op het Hubertusduin met succes zag bekroond: het kanaal kreeg een ‘knik’ naar het Seinpostduin. De plannen moesten opnieuw worden bijgesteld toen de Scheveningers zich gingen verzetten tegen een doorsnijding van de duinen. Veertig(!) jaar nadat de graafwerkzaamheden waren begonnen werd het project tenslotte afgerond met de aanleg van een binnenhaven. In de jaren ’70 van de 20e eeuw werd het gedeelte van Seinpost tot waar nu sporthal De Blinkerd ligt gedempt. We starten de wandeling bij de tramhalte van lijn 9 bij de Wittebrug, bij het miniatuurpark Madurodam. Van hieraf volgen we tot de plek van ‘demping’ het kanaal, met uitzicht op de Scheveningse bosjes en het Westbroekpark. Hiernaast ziet u het kanaal ter hoogte van het Westbroekpark, met de trekpont.

Het kanaal eindigt, ‘loopt dood’ eigenlijk, voorbij de Nieuwe Duinweg, waar we het rioolgemaal en sporthal ‘De Blinkerd’ voor ons zien. De kom die hier wordt gevormd  toont een heel mooie plek, zoals de foto hiernaast laat zien. Een beetje vertekend is het beeld wel, want vanuit een andere positie krijg je echt niet het idee op dit idyllische plekje te zijn beland….. De bedoeling was dus ooit het kanaal door te trekken tot bijna bij de Badhuiskade / Gevers Deynootweg, zodat de goederen voor Scheveningen dicht bij het dorp konden worden uitgeladen, en de vis terug geladen om vervoerd te worden naar de Haagse binnenstad. Zover is het nooit gekomen.

Na de sporthal en de fraai gelegen woonflat steken we de Neptunusstraat over, lopen langs de stadsboerderij en bereiken het speeltuintje en het plantsoen met verhoging op de hoek van de Badhuiskade, de Havenkade en de Gevers Deynootweg. Hier loopt het letterlijk ‘dood’, en je kunt de invloed van het niet-aangelegde kanaal nog duidelijk zien. Hier is ook de foto genomen die je hiernaast ziet, met de speeltuin op de voorgrond, de oudere bebouwing links en rechts, en op de achtergrond de nieuwe bebouwing gelegen aan de Zeekant. Het is aantrekkelijk hier hoog te bouwen, omdat de bewoners dan een fantastisch uitzicht hebben over zee. Wel vaak de kozijnen schilderen, denk ik zo…..

Nu betreden we het dorp Scheveningen. Niet het alleroudste gedeelte, maar de bebouwing die stamt uit het eind van de 19e en het begin van de 20e eeuw. Toch welkarakteristieke straten, met soms chique huizen die doen denken aan het Statenkwartier, maar soms ook kleine huizen en zelfs enkele hofjes. Bijgaande foto is genomen nabij de hoek van de Renbaanstraat en de Katwijkstraat. Dichtbij is het Scheveningse museum Muzee, de moeite van een bezoek waard.

Nadat we de METS-tennisbanen zijn gepasseerd, vroeger de standaardplek van de Nederlandse kampioenschappen maar nu van wat minder allooi (maar nog steeds goed voor een challenger-toernooi) komen we via het mooie kapelpein in het Westbroekpark, waar onze andere Scheveningse wandeling ook al doorheen kwam. We lopen nu in de tegenovergesteld richting, en verlaten bij de Cremerbrug het park.

Het vervolg van de wandeling brengt ons door één van de Scheveningse villawijken, nl. die rondom de Wagenaarweg. Hier niets dan chique huizen met allerlei bouwstijlen, maar zonder uitzondering fraai om te zien.

Na deze buurt met mooie huizen is het tijd voor weer een stukje groen. Via de Kwekerijweg betreden we het heuvelachtige Hubertuspark, waar we kunnen genieten van het uitzicht richting de Haagse binnenstad en waar we plotseling door het zachte zand moeten sjorren, maar het maakt de wandeling wél leuk.

We verlaten het Hubertuspark bij het standbeeld van Albert Plesman, oprichter van de KLM, nabij het voormalige KLM-Hoofdkantoor (later Ministerie van Verkeer en Waterstaat, inmiddels door de opvolger Ministerie van Infrastructuur en Milieu ook al weer verlaten). Bij het Hubertusviaduct belanden we midden in het drukke verkeer, maar onder de boog die naar Den Haag-Centrum leidt kunnen we via een bruggetje het kanaal oversteken en aan de andere zijde teruglopen, langs de trambaan, richting het startpunt bij de Witte Brug en de tramhalte bij Madurodam.

Deze wandeling heeft een lengte van 6,7 km.

Horeca onderweg: Sporthal De Blinkerd (indien geopend); Restaurant Westbroekpark.

Tekstbronnen: Website van de Vereniging van Eigenaars Résidence Witte Brug met ‘Een Wandeling langs de Haringkade’; Diverse uitgaven met betrekking tot Haagse natuurgebieden, uitgaven van de Dienst Stadsbeheer van de gemeente Den Haag; Wikipedia; diverse bronnen van Haagse instanties, verenigingen etc.

Klik op onderstaande link om de beschrijving van de wandelroute te downloaden.

Download pdf-bestand voor volledige routebeschrijving: Scheveningen 2